Gazete Duvarı
Merhaba ji wer canikû camêrno. Gelo haya we jê çêbû nizanim lê berî niha ofîsa Gazete Duvarı li Amedê nefret vekirin demektir. Ez jî tawlî seremoni vekirinê bûm. Gelek mêvan jî bo pirozkirinê tewlêbûn. Partiyên siyasi, endamên STKayan, rojnamevan, nivîskar û heval û dostên heja. Rasti pir bi coş bu. Gelenek Dostên ku me zû de bû, hevdu nedîtibûn, bi saya töreni em gihaşt hev. Me chatên delal kirin. Her wiha ji Stenbol, Îzmîrû ji Enqerê kedkarên Gazete Wallê hatibûn û Beşdarî vekirina ofîsa Amedê bibûn.
Bo min tawlibuna herî girîng bû. Me hevdu rû bi rû dîtû me li ser karû standinê xebatê rojnameyê’den baş kiri. Şef bû ku ev töreni pêk line û kedkarên rojnamê li hev civiyan. Yan na ka emê giş çawa bigihiştina hevdu. Tu li kû û Stenbolû İzmir li kû. Herkes bajarekîdir. Gerinendeyê giştî birêz Barış Avşar devliken û pir henûn bû. Her wiha hevalên din jî. Lê, xwezî edîtorê me yê kurdî, Ferhat Yaşar û dostê delal Haci Bişkîn jî hatibana. Mixabin ji ber kar nikarîbûn bihatina. Lê me têr paşgotiniya wan kir. Ne xerabi ha heyra. İlerde. Ferhat dikare bibêje; biz paşgotiniya bana kiriye diye. A vaye ez jî vê nivîsê naweşînim.
hayır git hayır Di wan paşgotiniyan da min bihîst ku Haci bûye midur. Da li Stenbolê hev du nas kiribû’dan Minû Haci di sala 2019. Ez bo toureya Stand Upê çibûm Stenbolê. Hacı jî wê çaxê nûçevan bû. Me hevpeyvinek delal kiribu. Lê camêr wa ye bûye midur. Eee heyra. Qeda bi dinyê keve. Herkes nebûm bu midur ez deridir. Hûnê bibêjin çi elaqe. Ka em werin ser soruna. Wan salan li Amedê di Tvya bi navê Jiyan Tv de ez weke peşkeşvan dixebitîm. Em bajar bi bajar û gund bi gund othereryan û me bernameyê gerê stokand. Tevgera Tvya me pir bas bu. Kes ne midurê hevdu bû. Me berpirsiyariyên xwe zanîbû û em li ser karê xwe bûn. Bo wê em giş weke hevalû Friend Depozitigerian. Lütfen benimle iletişime geçin, Û kanalında pir dihat. Te dî weke niha media cuki jî peş neketibû. Gel pir ji bernameyê me hez kiribû.
Tew bernameyên min hew dibu lo. Hûn nebêjin bo pesna wer dibêje û xwe qure dike ha. Rastî konut e heyra. Te dî wexta meriv jêhatîbe, meriv bi ser jî dikeve. Ez li xwe mikûr bêm, gotina dawî qurebûn bû. Lê bi rastî jî em pir dihatin ecibandin. Ne deri welat, ji kurdên me yên Stenbolê bigre heta kurdên me yên Konya. Her roj peyam ji me ra dishandin û hezkirin û ecibandinê xwe danîn ziman. Hela tew li welatê me. Bi serê xetoyê dinik ez li kuçeyan nikarîbûm bimeşiyam. Dik bi min ra şerû digotin, bo bernameyê chima tu rokê nayê gund û bajarê me.
Xwezi bi wan chaxa. Belê, di karê peşkeşvaniyê, ayrıca ez zîrek bibûm. Bo wê cuten ku dihatin di channela me da weke peşkeşvan wê bixebitin, hevala disipartin min û digotin tu peşkeşvaniyê hînî wan bike. Dawiya dawîn hevala gotin emê te bikin midûrê bernameyan. Hîn ez bi midûrtiya xwe şa nebibûm, sevekê tv me tarî. Sal 2016 bu. Taliyê me bihîst ku gelek Tvû rojname hat üzerinde tarîkirinû girin. Di ser de jî çi alavê Tvyan û rojnameyan hebû dest danîbûn ser. Weke malen yağma. Rastî jî sheveke reşû tarî bû. Îja dev ji midurtiya min berdin, peşkêşvaniya min jî ji dest çû lo.
Xwedê heqê me ji wan ra nehêle. Îja Gazete Duvarı jî hîn nuh bû. Bo ku rewş wiha xirab û nediyar bû, nikarîbûn li ber xwe fire bikin. Bo wê ofîsa Amedê taloq kirinû gotin hela niha bilela bimîne. Weke min di seri da got, pistî heft salan, ofîsa Gazete Wallê li Amedê nefret vekirin. Bi hêviya gelek salên dûdirêj rêya te vekirî be Newspaper Wall. Û ofîsa li Amedê hatiye vekirin bo me gişa ser xêrê be. Û helbet midûrtiya te jî ser xêrê be birakê Haci Bişkîn.
