Pazarcık Çadırkent’te Deprem Mağduru: “Üç Gün Arabada Kaldık, Su Şişesi Aldım, Üç Gün Çocuklara Verdim. ‘Biraz Azına’ Dedim, Hallettim”
HABER: TAMER ARDA ERŞİN/ Kamera: KEMAL SEVİNDİRİCİ
Kahramanmaraş’ın Pazarcık ilçesinde kurulan çadır kentte depremzede, “Arabada 3 gün kaldık. Elime su şişesi aldım. 3 gün verdim, ‘biraz’ dedim” dedim. onunla yönetilir.” Bir depremzede daha, “’Bina toz, kir ve duman oldu, burada oturmak mümkün değil’ dediler. Bakıyorlardı, geçiyorlardı, ‘Kepçe sonra çıkarır’ diyordu. oldu” dedi.
Kahramanmaraş’ta 6 Şubat’ta meydana gelen ve 11 ilde yıkım ve can kaybına neden olan depremin ardından Pazarcık’ta kurulan çadır kentte depremzedeler deprem sırasında yaşadıklarını anlattı. Depremzedeler dedi ki:
“ÇOCUKLARA ÜÇ GÜN ŞİŞEDEN SU VERDİM”
“Zorla canımızı kurtardık. Çocuklarımız torunlarımız da dışarıda kaldı. Bunun için binlerce kez şükürler olsun. Allah herkesten razı olsun. Yiyip içmeye her şeye yetiştik. Allah razı olsun şoktayız diyorsunuz. bize ‘ne var’ diyorum ‘bilmiyorum’ çok şok olduk.arabada 3 gün kaldık elime su şişesi aldım elime 3 gün verdim ‘biraz’ dedi idare ettim susama dedim 3 gün arabada kaldık 3 gün yemek yemedik sonra geldiler çocuklar çok şükür.”
“KAYIP ÇADIR, HEPİMİZ ÜZERİNDE UYUYORUZ”
Bir depremzede, çadırkentte çadır sıkıntısının devam ettiğini belirterek, şunları söyledi:
“Yine de çadır sıkıntısı var. Şu an ablamda kalıyorum. 8-10 kişi kalıyoruz. Ya konteynır lazım ya da ek çadır. Çocuklar hepimiz üst üste yatıyoruz. barınma su sıkıntısı var odun yükü var odun kıtlığı var onuncu gün banyo yapabildik onbirinci gün o da kendi suyumuzla dışarıda su kaynattık yani çocukları o şekilde yıkayabildik kendimizi yıkayabildik evimiz enkazda hasar gördü ben yedinci katta oturuyordum dükkânın her iki katında da yedinci kattaydım 9. kattaydı korkunçtu yatak dolapları üstümüze devrildi çocukları kaldırdım telefon ışıklarından zar zor aşağı indik etrafımızda bütün binalar yıkıldı insanlar yardım bekliyormuş herkes perişan oldu.Yardım mı?ilk iki gün gitti.Üçüncü gün,dördüncü gün çadırlar,yiyecek,içecek bize geldi.Başladı.”
“Anne Ağladı ve Korktum”
Depremzede bir depremzede torununun depremden sonra “Asker amca bize akım getir yavrum karanlıkta kaldı ben de kaldım. Asker amca bize akım getirdi o karanlıkta kaldı asker amca” dedi. . Annem ağladı, ben de korktum. Beyin sarsıntısına sinirlendim.”
“HALA ŞOK OLDUM”
Depremzede kendi yaşadıklarını şöyle anlattı:
“Ne olduğunu anlamadık, 10 saniyede nasıl kaçacağımızı bilemedik. Akşam çocuklara ‘Kaç gündür arabadayız’ dedim. ‘Üç gün kaldık’ dedi, ne yedik, nasıl yaptık, hala şoktayım.”
“‘BİNA ÇOK HASARLI, CANLARA BAKACAĞIZ’ DEDİLER”
Çadır kentte bir depremzede daha şunları söyledi:
“Hepimiz yataktaydık sabaha karşı yer şiddetle sarsıldı. Hepimiz kalkıp koştuk. Yere çöktü. Güçten düştük, kendi çabamızdan çıktık. Bir yeğenim, bir çocuğum ve iki erkek kardeşim oldu. ve bacılar.Devlet gitti, 4 gün sonra geldiler, ‘Bu işler bitti, hayatta değiller’ dediler. Bina büyük hasarla yıkılmış, canlılara bir bakalım.” Geldiler, baktılar, kaçıyorlardı. Sonra çıkardılar, dördü de cansız. Kurtarmaya çalıştık, kaldıramadık. Kocaman beton.Demir beton hep yere çöktü kovalar sıkıntı çıkardı.Bina toza,toprağa,dumana döndü burada yasanamaz dediler. vefat etmiştir. Binanın müteahhidi de vefat etmiştir.”
